ಹೊಸಭಾವ...

ಈ ಭಾವನೆಗಳೇ ಹಾಗೆ ಬಯಕೆಗಳ ಕಂತೆ,
ಸಾಗರನೊಡಲ ಅಲೆಗಳಂತೆ...
ಏಳುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತವೆ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ....

ಒಂದೊಮ್ಮೆ ಕಿರಿದು, ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಹಿರಿದು,
ಅದೇನಿದ್ದರೂ ಆಗದೆಂದೂ ಬರಿದು...
ಬಂದೇ ಬರುತ್ತೆ ನೆನಪ ಕಂತೆ ಉರಿದು..

ಅವು ಒಂದಷ್ಟು ದಡಮುಟ್ಟುತ್ತವೆ...
ಒಂದಷ್ಟು ಹೊಸಕನಸ ಕಟ್ಟುತ್ತವೆ..
ಒಂದಿಷ್ಟು ಮನಸ ತಟ್ಟುತ್ತವೆ..

ಮನದ ತುಂಬಾ ಆಸೆಗಳ ಒರತೆ..
ಕಾಣುವ ಕಣ್ಗಳ ಕನಸುಗಳಿಗೆಲ್ಲಿ ಕೊರತೆ..
ಭರತ-ಇಳಿತಗಳು ಅದರಲ್ಲೂ ಇರುತ್ತೆ.

ಮುಂಜಾನೆಯ ಸೃಷ್ಟಿ

ಅಂದು ನಾ ನಿನ್ನ ಬರಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವ
ತವಕದಲ್ಲಿ ತನು
ಮನ-ಮನೆಗಳ ಬಾಗಿಲು
ಮುರಕೊಂಡೆ.....
ಇಂದೆನ್ನ ಮನೆಗೆ ಬಾಗಿಲಿಲ್ಲ...
ಮೊರೆವ ಗಾಡಾಂಧಕಾರದ
ಕಾಣದ ಕಾನನನೆಡೆಯಲ್ಲಿ
ಒಂಟಿಮನೆಯೆನ್ನದು...
ಕೊರೆವ ಚಳಿಯಲ್ಲಿ
ಸುರಿವ ಬರಮಳೆಗೆ...
ಮುರುಕಲು ಮನೆಯ
ಅದ್ಯಾವುದೋ ಅಂಚಲ್ಲಿ
ಕೊರಕಲು ಕಲ್ಲಮೇಲೆ
ಕೊಕ್ಕರಗಾಲಲ್ಲಿ ಕೂತಿರುವೆ...
ಮನ-ಮನೆಗಳಿಗೆ ಹಂಚಿಲ್ಲ...


ಅಂದೊಮ್ಮೆ ಹೇಳಿದ್ದಿ ನೀ
'ಇನ್ನೂ ಕಾಲ ಮಿಂಚಿಲ್ಲ'
ಹುಂ.. ಇಂದದಕೆ ಅರ್ಥವಿಲ್ಲ...
ಕನಸುಗಳೆಲ್ಲ ವ್ಯರ್ಥ...
ಇಂದು ಈಗಿರುವುದು
ನಡುಗಿಸುವ ಮಿಂಚು ಮಾತ್ರ
ಎನ್ನೆದೆಯ ಗೂಡನ್ನೆ
ಅಡರಿಸುವ..ಬಡಬಡಿಸುವ
ಗುಡುಗುಗಳು ಮಾತ್ರ


ಪ್ರಶ್ನೆಗಳೊಂದಷ್ಟಕ್ಕೆ
ಎಲ್ಲಿಯೂ ಇಲ್ಲದ ಉತ್ತರ..
ಕೇಳಿಕೊಳ್ಳುವುದು...
ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳುವುದು...
ನಾ ಯಾರ ಹತ್ತಿರ..?


ಅದೊಂದು ಗೋಡೆಯ
ಮೇಲೊಂದು ಮಿಣುಕು
ಬೆಳಕು ಮೂಡುತ್ತಿದೆಯೇ?!
ವಿಚಿತ್ರ...ಮಿಂಚು
ಮಿಂಚಿದ ಮೇಲೂ
ಮಿಣುಕಿನಾ ಆಸೆಯೇ...?!


ಹಾಳಾದ ಮನಸ್ಸು...
ಅದೂ ನನ್ನದೇ.. ಆದರೂ
ನಾ ಹೇಳಿದಂತಿಲ್ಲ..
ಬೇಡವೆಂದರೂ ಕನಸ
ಕಟ್ಟುತ್ತಿದೆ...


ಮುರಿದ ಬಾಗಿಲ ಸಂದಿನೆಡೆಯಲ್ಲಿ
ಕಾಣುವ ಒಂಟಿಮರದ
ಗೀಜಗನ ಗೂಡು ಅದಕೂ
ಕಾಣಿಸುತ್ತಿದೆ...
ಕನಸ ಪೋಣಿಸುತ್ತಿದೆ...
ಹುಚ್ಚು..ಮುರಿದ ಬಾಗಿಲ
ಯಾರು ತಟ್ಟುತ್ತಾರೆ?
ಅಲ್ಲ..ಅದು ಮಿಣುಕು
ಅಣಕಿಸುತ್ತಿರುವುದಲ್ಲ...
ಹಾಗಾದರೆ..ಅದು??!
ಹೌದು.. ಮನದನ್ನನಿಲ್ಲದ
ಮನೆಗೋಡೆ ನಿಲ್ಲದೆ
ಬಿರುಕು ಬಿಡುತಿಹುದು...


ಕನಸುಗಳು ನೆಲಕಚ್ಚಿ
ಬೆಂದುಹೋಗುವಾ ಸಮಯ
ಬೆಳಕ ನೋಡಿರದ ಮನಕೆ
ನೀ ನಂದು ಹಚ್ಚಿದ್ದ ಹಣತೆ
ನಂದಿಹೋಗುವುದೇ ಗೆಳೆಯಾ?

ಇದು ಇವತ್ತು ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಏಳುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಮನಸ್ಸಲ್ಲಿ ಮೂಡಿದ ಸಾಲುಗಳು...
ತೋಚಿದ್ದನ್ನು ಬರಿತಾ ಹೋದೆ.. ಸಾದಾರಣ ಯಾವತ್ತೂ ಮಾಡುವ ಒಂದು ಸಲದ ಓದುವಿಕೆ, ಸರಿಪಡಿಸುವಿಕೆ ಯಾವುದೂ ಮಾಡಿಲ್ಲ...
ಮೊತ್ತ ಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ ಅನ್ನಿಸಿದ ಕೂಡಲೇ, ಅದೂ ನೇರವಾಗಿ ಬ್ಲಾಗ್ ಪುಟಕ್ಕೇ ಟೈಪಿಸಿದ್ದೇನೆ...
ಜೊತೆಗೆ ಅದೇನೋ ಅಂತಾರಲ್ಲ- ನವ್ಯ ಕಾವ್ಯಶೈಲಿ ಅಂತ, ಹಾಗೆ ಬರಿಲಿಕ್ಕೆ ಆಗುತ್ತಾ ಅಂತ ನೋಡಿದೆ...ಇದೇನೋ ಆಚೆಗೂ ಅಲ್ಲ ಈಚೆಗೂ ಅಲ್ಲ ಅನ್ನಿಸ್ತಿದೆ...
ಗೆಳೆಯರೊಬ್ಬರು ಈ ಕವನಕ್ಕೆ ಮಾಡಿದ ಪ್ರಥಮ ಪ್ರತಿಕ್ರೀಯೆ-'ಮುಂಜಾನೆಯ ಸೃಷ್ಟಿ' ಅದನ್ನೇ ತಲೆಬರಹವಾಗಿ ಬಳಸಿದ್ದೇನೆ. 

ಕಾಲನಿರ್ಣಯ

ಗೆಳತಿ, ನಿನ್ನ ಮತ್ತೆ ಸೇರುವುದೆಂದು..?

ಅರ್ಥವಿಲ್ಲದ ಪ್ರಶ್ನೆಯಿದಲ್ಲವೇನು...?!

ಬೆಳದಿಂಗಳು ಭೂಮಿಗಿಳಿಯುವುದು,

ಯಾರದಾದರೂ ಒಪ್ಪಿಗೆ ಪಡೆದೇನು?

ಕವಿದಿರುವ ಮೋಡ ಸರಿಯಲಿ,

ಚಂದ್ರ ತನ್ನ ಜೇನ ಸುರಿಯಲಿ.

ಇನ್ನೊಂದಿಷ್ಟು ಭೂಮಿಕಾಯಲಿ

ಅದೆಂದೆಂದು ಕಾಲನಿರ್ದರಿಸಲಿ.

ಬಾಳಿನರ್ಥ...

ನಿನ್ನುಸಿರು ಎನ್ನೆದೆಯೊಳಗಿರಲಿ,

ನೀ ಎನ್ನ ಭಾವಕೆ ಜೀವಸ್ವರ..

ಕೆಡಿಸದಿರು ರಾಗ-ಮೌನ ಯಾಕೆ?

ಎನ್ನುಸಿರ ಇಂಗಿಸದಿರು ಗೆಳತಿ..

ನಿನ್ನೊಲವು ಎನಗೆ ರಸ ಕಮಲ,

ನಿನ್ನಿರುವು ಹೊಸ ರವಿಚೇತನ

ನೀನಿದ್ದೊಡೆ ನವಕುಸುಮ ಬೇಕೆ?

ಎನ್ನೊಲವ ಹಂಗಿಸದಿರು ಗೆಳತಿ..

ಹಾಗೆಹೀಗೆ ಮುನಿಯಬೇಡ ಗೆಳತಿ,

ನೀ ಬರಿ ನನ್ನ ಬಾಳು ಮಾತ್ರವಲ್ಲ...

ನೀ ಎನ್ನ ಬಾಳಿಗರ್ಥ...ಬಾಳನೌಕೆ!

ಆದರದು ನಾ-ನೀ ಬಾಳಿದರೆ ಮಾತ್ರ.

ಪ್ರೀತಿ ಸ(ವ)ರಿದಾಗ.....!!

ಮಾಸಗಳ ಹಿಂದೆ ಮೂಡಿದಾ ಕನಸು,

ಮಾಸದೇ ಉಳಿದರೂ ಆಗದು ನನಸು,

ಮೋಸಹೋದರೂ ಬೇಸರಿಸದೀ ಮನಸು,

ರೋಸಿಹೋದರೂ ಎಮಗಿಲ್ಲ ಮುನಿಸು.

ಹಿಂದು-ಮುಂದಿನ ಜನ್ಮಗಳಲೆಮಗೆ ನಂಬುಗೆಯಿಲ್ಲ,

ಇದು ಇಂದಿನ ಒಮ್ಮತಕೆ ದೇವ ಇಂಬು ಕೊಡಲಿಲ್ಲ,

ಅಂತೆಂದು ಜೀವನದ ಜೀವಕೆ ನೋವ ಕೊಡುವುದಲ್ಲ,

ವಿದಿಯೆಂಬ ಭಾವ ಜೀವದ ನೌಕೆ ನಡೆಸಲೇಬೇಕಲ್ಲ.

ನಾವೊಂದಷ್ಟು ಕಾಲ ಜೊತೆ ಕಿಸಿದಿರಲಿಲ್ಲ,

ಆದರೂ ಒಂದರೆಕ್ಷಣದಲ್ಲೇ ಕಸಿದುಬಿಟ್ಟೆ,

ನಾ ನಿನ್ನ, ಮನಸ-ಕನಸ ಬೆಸೆದುಬಿಟ್ಟೆ,

ಹೊತ್ತು ಮೂಡುವ ಮುಂಚೆ ಎಸೆದುಬಿಟ್ಟೆ.

ನಾ ನಿನಗೆ, ನೀ ನನಗೆ ಎಂದು

ವರುಷ ವರುಷ ನಡೆಯಲಿಲ್ಲ.

'ನಾವಲ್ಲದೇ ಬಾಳಲ್ಲ'ವೆಂಬುದಕ್ಕೆ

ನಿಮಿಷವೂ ಬೇಕಿರಲಿಲ್ಲ.

‘ಇದು ಕೊನೆ’ ಎಂಬುದಕೆ ತಿರುಳಿಲ್ಲ,

ಕಾಯುವಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಹುರುಳಿಲ್ಲ, ಆದರೂ

ಕಾದು ಕಾಯುವುದೇ ನಾ ಇರುಳೆಲ್ಲ,

ಕಾತರತೆಗೆ ಮರ್ಮವಿಲ್ಲ-ಮರುಳೆಲ್ಲ.

ಮನದ ಮೂಲೆಯಲಿ ಮಿಣುಕು

ಮಿಂಚೊಂದು ಅಣಕಿಸುವುದು,

ಇನ್ನೂ ಕಾಲ ಮಿಂಚಿಲ್ಲ,

ನೋಡು ಪುಟ್ಟ, ಆಸೆಗೆ ಅಂಚಿಲ್ಲ.

                                          ~: ............. :~

{ ಹೀಗೊಂದು ಕವನ ಯಾಕೆ  ಗೀಚಬೇಕಾಯಿತೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ....

ಅರ್ಥವಾಗದಿದ್ದರೆ  ಅರ್ಥ ಕೇಳಬೇಡಿ, ನನಗೂ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ..

ಕ್ಷಮೆಯಿರಲಿ..}

ಜೀವನಕ್ಕೆ ಒಂದೇ goal ಸಾಕಾ......?!

ಇದು open goalsನ ಕಾಲ ಕಣ್ರೀ.. ಅದೇನೋ ನಮ್ಮ primary class teachers ಹೇಳ್ತಿದ್ರಲ್ಲಾ "...ಜೀವನಕ್ಕೆ ಒಂದು ಗುರಿ ಬೇಕು ಕಣೋ.. ಆ ಗುರಿಯೆಡೆಗೆ ನಡೀತಿರ್ಬೇಕು..." ಅಂತ. ಅದ್ಯಾಕೋ ಈ ಮಾತುಗಳು ಅಷ್ಟು ಸಮಂಜಸ ಅಲ್ಲವೇನೋ ಅನ್ಸೋ ಕಾಲ ಬಂದಿದೆಯೇನೋ ಅನ್ನಿಸ್ತಿದೆ... ಹಾಗಂತ ಗುರೀನೇ ಬೇಡಾಂತ ಹೇಳ್ತಿದ್ದೀನಾ...?! ಖಂಡಿತಾ ಇಲ್ಲ... ಬೇಕು.. ಗುರಿ ಇಲ್ಲದಿದ್ರೆ-ಜೀವನದ ಹಾದಿಗೆ ಗುರುತೂ ಇರಲಾರದು ಅಲ್ವಾ...?? Goal Post ಅಂತನ್ನಿಸಿಕೊಂಡದ್ದು ಒಂದು ಇಲ್ದಿದ್ರೆ, ಅದ್ಕೊಂದು ಚೌಕಟ್ಟೂ ಇಲ್ಲದಿದ್ರೆ- ಜೀವನದ ಚೆಂಡನ್ನು ಕುಟ್ಟುವುದಾದರೂ ಎಲ್ಲಿಗೆ..? ಎಲ್ಲಿ...?? ಸುಮ್ನೆ ಎಷ್ಟರವರೆಗೆಂತ ತಟ್ಟಬಹುದು? ಕಾಲ-ಕಾಲು ಸವೆಸಬಹುದು? ಅದ್ರಲ್ಲಿ ಫಲವೂ ಇಲ್ಲ.. ಸುಖವೂ ಇಲ್ಲ.. Interest ಕೂಡಾ ಉಳಿಯಲ್ಲ! ಅಲ್ವಾ?


ಆದ್ರೆ ಒಂದೇ ಗುರಿ ಅಂತಿಟ್ಕೊಂಡಿರೋಕೆ ಸಾದ್ಯಾನಾ...?! ಇಲ್ಲ ಅನ್ಸುತ್ತೆ ಅಲ್ವಾ?... ಸುಳ್ಳು ಹೇಳ್ಬೇಡಿ.. ಅನ್ನಿಸ್ತಿದೆ ಅಲ್ವಾ...?! ನಾನು ಹೇಳ್ತಿರೋದೂ ಅದನ್ನೇ.. Open goals ಅಂತ.. ಹಾಗಂತ ಅದು ಸಿಕ್ಕ-ಸಿಕ್ಕಲ್ಲಿಗ ಚೌಕಟ್ಟ ಮೀರಿ ಹೊಡೆಯೋದಲ್ಲ.. ಚೆಂಡಿಂದ ಹೊಡೆಸಿಕೊಳ್ಳೋದೂ ಅಲ್ಲ.

ನೀವು "ನೇರವಾಗಿ Indian Army General ಆಗೀನೇ ಆಗ್ಬೇಕು" ಅದ್ಕೊಂಡ್ರೆ ನಡಿಯುತ್ತಾ? ಸರಿ... Officer.. Colonel... General ಅಂತೀರಾ? Good, ನೀವು systemನ ಒಪ್ಕೋತೀರಿ ಅಂತಾಯ್ತು... ಆದ್ರೆ reality? Yes,... ನೀವು ಕನಸು ಕಾಣ್ತೀರ... ಮನಸೂ ಮಾಡ್ರೀರ... ಆದ್ರೆ ಯಾವತ್ತೋ ಚಿಕ್ಕಂದಿನಲ್ಲಿ ನಿಮ್ಗೇ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದೆ, ನಿಮ್ಮ ಕಾಲಿನ ಬೆರಳಿಗಾಗಿರೋ ಗಾಯ ನಿಮ್ಮನ್ನ Army join ಆಗೋದಿಕ್ಕೇ ಬಿಡದಿದ್ರೆ?... ನನಸಾಗುತ್ತಾ ನಿಮ್ಮ ಕನಸು? 'Army ಸೇರೋದಿಕ್ಕೆ ಗಾಯನೇ ಇರಬಾರ್ದು' ಅನ್ನೋ reality ನಿಮ್ಗೆ realisation ಆಗೋವರೆಗೆ ನಿಮ್ಗಿದ್ದ ಈ ಏಕೈಕ ಕನಸು ಕಮರಿ ಹೋದಾಗ ಮನಸು ಮುರಿಯುತ್ತೆ, ಬದುಕಿನ ಆಸೆ ಸೋರುತ್ತೆ. ಅಲ್ವಾ?

Medical ಓದ್ತೀನಿ ಅಂತೀರಾ?.. ನಿಮ್ಮ financial condition ಒಪ್ಪಲ್ಲ ಅಂದ್ರೆ? ಏನಾಗುತ್ತೆ...? Loan ತಗೊಳ್ಳೋದಿದ್ರೂ property details ಕೇಳ್ತಾರೆ ತಾನೆ?... ಅದ್ಕೆ ಕಣ್ರೀ ಹೇಳೋದು- ಜೀವನದಲ್ಲಿ ನಾವು flexible ಆಗಿರ್ಬೇಕೂಂತ... Goalsಗಳ ವಿಷ್ಯದಲ್ಲೂ ಅಷ್ಟೇನೆ....!!!

ಒಂದೇ ಒಂದು goal ಸಾಲ್ದು...Alternate goals ಇರ್ಬೇಕು... ಹಾಗಂತ ಏನೇನೋ ಆಗಲು ಹೋಗಿ ಕಡೆಗೆ ಏನೂ ಆಗದಿರುವುದಲ್ಲ... ಎರಡು-ಮೂರುಗಳ ಕಡೆಗೆ ನಿದ್ದೆಗೆಟ್ಟು ಕಡೇಗೆ ಸಿದ್ದಿಸಿದ ಯಾವ್ದೋ ಒಂದಕ್ಕೆ ಬಧ್ಧನಾಗೋದು, best ಅನ್ನಿಸಿಕೊಳ್ಳೋದು- ಇದೇ ಇಲ್ಲಿನ ಸಿದ್ದಾಂತ. ಅಷ್ಟೆ!!

ಸುಮ್ನೆ collegeನಿಂದ ಮಂಗ್ಳೂರಿನ Idealsಗೆ ಅಂತ ಹೊರ್ಟಿರ್ತೀರ... ಅದ್ಯಾವುದೋ ಒಂದು auto ಸಿಗುತ್ತೆ... ಆತ 'ಅನಂತಶಯನ' ಅಂತಾನೆ...OK ಹತ್ಕೊಳ್ಳಿ.... ಅಲ್ಲಿ ಮುಟ್ಟೋವಾಗ 'ಛೆ! bus standನಿಂದಾಗಿದ್ರೆ seat ಸಿಗ್ತಿತ್ತು' ಅಂದ್ಕೋತೀರಿ... ಅಷ್ಟ್ರಲ್ಲೇ ಸ್ನೇಹಿತನ bike ಸಿಗುತ್ತೆ...bus standನಲ್ಲಿ 'ಯಾಕೋ ಮುಲ್ಕಿ ಕಡೆಯಿಂದ ಹೋಗೋದೇ better' ಅನ್ಸುತ್ತಾ...? ಹಾಗೇ ಮಾಡಿ... ಬಸ್ಸು ಬಿಡೋ ಮುಂಚೆ ಲಾಲಿ ಮಾರೋ ಹುಡ್ಗ ಬಂದ್ರೆ.. ಬೇಕು ಅನ್ನಿಸಿದ್ರೆ ಅದನ್ನೂ taste ಮಾಡಿ... ನೀವು Lalbaugh ಮುಟ್ಟೋಸ್ಟ್ರಲ್ಲಿ traffic block..... bus ಮುಂದಕ್ಕೆ ಹೋಗಲ್ಲ ಅಂತಾರಾ?! Don’t worry...ಚೆನ್ನಾಗಿರೋ ice cream ತಾನೆ ಬೇಕಾಗಿರೋದು? ಇಳಿದು Pabbasಗೆ ಹೋಗ್ಬಿಡಿ.. ಅಷ್ಟೆ!! ಸ್ವಲ್ಪ dynamic ಅಥ್ವಾ flexible ಆಗಿರ್ಬೇಕಷ್ಟೆ!!!

ಈ open goals ಅನ್ನೋದು ಹುಚ್ಚರತರ ಎಲ್ಲೆಲ್ಲೋ ಹೋಗೋದಲ್ಲ... ಮನದಾಳದಲ್ಲಿ Astrophysicist ಆಗ್ಬೇಕಂದ್ಕೊಂಡು, Chemistryಲಿ Phd ಮಾಡ್ಕೊಂಡು, ಸುಮ್ನೆ primary ಶಾಲೆ physical director ಆಗ್ಬಿಡೋದಲ್ಲ. ಆತರ ಆಗ್ಲೂಬಾರ್ದು. ಅದ್ಕೆ ಮಾಡ್ಬೇಕಾದ್ದು ಇಷ್ಟೆ-' ಮಂಗ್ಳೂರು ಕಡೆ ಬಸ್ಸು ready ಇಲ್ಲ ಅಂತ ನಾರಾವಿ ಕಡೆ ಬಸ್ಸಿಗೆ ಹತ್ತದಿರೋದು!!'. ನಿಮ್ಮ goal ಮಂಗಳೂರು ಆಗಿದ್ರೆ aim ಕೂಡಾ ಅದೇ ಕಡೆಗೆ ಇರ್ಬೇಕು... ಕಡೇಗೆ journey ಕೂಡಾ!.  ‘Aim the star at least you will land at the moon’- ಅಂತಾರಲ್ಲ ಆಥರ. Astrophysicist ಅಲ್ದಿದ್ರೆ ಬರೇ Physicist ಆಗಿ, ಅಥ್ವಾ Physics ಮೇಸ್ಟ್ರಾದ್ರು ಆಗ್ಬಿಡಿ...Enjoy ಮಾಡ್ರೀರ!! ಜೊತೆಗೆ ಒಂದಷ್ಟು Astrophysicistರನ್ನ ನೀವೇ produce ಮಾಡ್ಬೋದು!!!

ಒಂದು ಹುಡ್ಗಿ Hollywood heroin ಆಗ್ಲೇಬೇಕಂದ್ಕೊಂಡ್ರೆ-ಆಗೇ ಬಿಡ್ತಾಳಾ? ಅದ್ಕೆ-Look ಮತ್ತು Luck ಎರಡೂ ಕೂಡಿ ಬರಬೇಕಲ್ವಾ? ...Luck ಆಕೇನ Hollywoodಗೆ ಮುಟ್ಸಲ್ಲ ಅಂತಿದ್ರೆ... ಆಕೆಯ 'ಕನಸಿನ kick', ಆಕೇನ modellingಗೆ ಇಳಿಯಲೂ ಬಿಡುತ್ತಿಲ್ಲ ಅಂತಾದ್ರೆ.. ಆಕೆ ಏನಾಗ್ತಾಳೋ...? ಏನೇನೂ ಆಗಲ್ಲ ಅಲ್ವಾ? '... ಸದ್ಯಕ್ಕೆ modelling ಆದ್ರೂ OK’ ಅಂತಿದ್ರೆ, ಕಡೆಗೆ Bollywoodಗಾದ್ರೂ ಮುಟ್ತಿದ್ಳೋ ಏನೋ?! ಈಗ ಹೇಳಿ flexibility ಬೇಡ್ವಾ? Bollywoodನಲ್ಲಾದ್ರೂ famous ಆಗಿ No.1 success ಅನ್ನಿಸಿಕೊಂಡ್ರೆ ನಷ್ಟ ಇದ್ಯಾ?

ವಿಷ್ಯ ಇಷ್ಟೆ- ‘Choose the best one at each stage of your life, ultimately you will reach to the best of what you really deserve’.